Reformatorisch Dagblad, zaterdag 16 maart 2013
Duizend stoeltjes
Stoeltje
nummer 133 kreeg een rustig plekje (wáár precies, dat moet nog ontdekt
worden), stoel 25 hangt in een knotwilg. Overal in
de Krimpenerwaard zijn deze maand stoeltjes
van klei te vinden: van 2 centimeter tot 40 centimeter hoog, en alles daartussenin. Wie er een vindt mag het gerust verplaatsen, fotograferen of meenemen.
de Krimpenerwaard zijn deze maand stoeltjes
van klei te vinden: van 2 centimeter tot 40 centimeter hoog, en alles daartussenin. Wie er een vindt mag het gerust verplaatsen, fotograferen of meenemen.
De
stoeltjes zijn gemaakt door kunstenares Ina Hoeneveld uit Lekkerkerk.
De afgelopen twee jaar maakte ze er duizend, allemaal verschillend. De
stoeltjes hebben menselijke trekken: ze leunen achterover of wandelen
parmantig rond.
De
vorm van een stoel intrigeert Hoeneveld. „Of de poten nu lang, dik, hol
of bol zijn, het blijft een stoel. Zonder leuning is een stoel trouwens
niks. Ik zou nooit iets met krukjes willen doen.”
De
duizend stoelen houden mensen een spiegel voor, zoals kunst doet.
Hoeneveld verbeeldde bijvoorbeeld Project X –de rellen– in Haren via een
groep stoeltjes. „Je ziet degenen met bravoure, zij die anderen
opjutten en vooropgaan – en er lopen er een paar achteraan, die durven
eigenlijk niet.”
De
levendige stoeltjes staan nu vogelvrij in de Krimpenerwaard, de plek
waar Ina Hoeneveld altijd heeft gewerkt. In het begin van haar carrière
schilderde ze de polder. „Daarna dacht ik: Het gaat om de hekken! Je
kunt kijken naar die polder, maar de hekken houden je tegen.” Na een
tijdje de hekken te hebben vastgelegd, vond Hoeneveld die „te plat”
worden. Dus breidde ze de hekken uit tot stoelen. De eerste leken nog
verdacht veel op hekken. „Dat is de link met de polder: de stoeltjes
zijn nog steeds een stukje polder voor mij.”
Mijn
eigen loslaatproject, noemt de kunstenares haar stoeltjesproject. „Ik
geef al vijftien jaar les in mijn atelier aan cursisten. De stoelen zijn
een mooie symboliek voor hen: ik moet die mensen laten gaan, ze
exposeren inmiddels zelf. Ook is het goed om doeken en objecten weg te
doen. De meeste lol heb ik in het creëren. Als je al je werk bewaart in
een atelier, wordt het op den duur ballast. Die stoelen mogen nu ergens
anders gaan leven. Het dubbele is dat ik ze wel allemaal heb
geregistreerd en genummerd, en ik schrijf precies op waar ik ze heb
neergezet: ”Aan die en die weg, ter hoogte van dát huis, in de boom”.
Hopelijk sturen mensen mij een foto als ze een stoeltje vinden, zodat ik
weet waar het terechtkomt.”
www.inahoeneveld.blogspot.nl voor het volgen van de reis van de ministoelen.
(www.rd.nl, foto Henk Visscher, tekst Clasina van den Heuvel)
LEKKERKERK • De Lekkerkerkse kunstenares Ina
Hoeneveld maakt duizend stoelen van klei en is van plan deze uit te
zetten in de Krimpenerwaard.
De teller staat inmiddels op zo’n 700 stoelen, variërend van twee tot vijftig centimeter groot. “Gelukkig heb ik een aardige oven hier in m’n atelier”, vertelt Ina tijdens het boetseren van weer een nieuwe serie stoeltjes. “Daar kunnen er zo’n 60 tot 80 per keer in. Het bakken duurt dan nog zo’n 8 á 9 uur. En wil ik ze glazuren, dan moeten ze nogmaals de oven in.”
Zo’n anderhalf jaar geleden begon de Lekkerkerkse met haar project. Ina dacht toen nog aan honderd stoeltjes, “maar dat waren er toch wel erg weinig. Als je ze dan buiten zet, zijn ze zo weg.” Nadat ze het project even stil had gezet, besloot ze het begin dit jaar weer op te pakken. In maart hoopt haar werk af te ronden en krijgen alle stoeltjes een plekje ergens in de Krimpenerwaard.
Wie er eentje tegenkomt, mag ‘m verplaatsen of mee naar huis nemen. “Het is gratis kunst”, grapt Ina. “Ze zijn uniek, want geen twee stoeltjes zijn hetzelfde. Ik stel het wel op prijs als de vinder een foto maakt van de stoel in zijn nieuwe omgeving en naar het atelier (info@atelierlokaal.nl) stuurt. Deze foto zet ik dan weer op m’n blog.”
Symbool
Voor Ina is de stoel een terugkerend thema in haar werk. Of het nu gaat om haar schilderijen of haar ruimtelijk werk: altijd weer zijn er enkele stoelen of hele groepen zien. “De stoel staat symbool voor een persoon, een mens”, legt Ina uit. “Voor mij als kunstenaar is het een ideaal stuk om mee te werken omdat je ze menselijke eigenschappen kunt geven. Je kunt een stoel nieuwsgierig maken, bedeesd, korte poten geven of juist lange, maar hij blijft altijd herkenbaar als stoel.” Voorlopig blijft de stoel nog wel een rol spelen in haar werk, want: “zoveel mensen, zoveel verschillende stoelen.” Waar ze haar duizend stoeltjes precies neer gaat zetten, wil Ina niet zeggen. “Ga er maar vanuit dat ze overal in de Krimpenerwaard te vinden zullen zijn.” Ook daar schuilt weer een symboliek achter. “Ik ben vijftien jaar geleden begonnen met mijn Atelier Lokaal. Ik had toen vooral cursisten uit Lekkerkerk en Krimpen aan de Lek, maar inmiddels komen ze uit heel de Krimpenerwaard.”
Sneuvelen
Na lang aandringen wil ze één plek wel verklappen. “Bij de entree van Lekkerkerk staat een kunstwerk waar ik wel wat stoeltjes op wil zetten.” Bang dat haar stoeltjes massaal zullen sneuvelen in de buitenlucht is Ina niet. “Ze zijn gebakken en kunnen wel wat hebben hoor. Alleen vorst is funest. Er zullen hier en daar best wel wat stoeltjes kapot gaan, maar dat hoort er nou eenmaal bij. Voor mij als kunstenaar is het een proces van maken en weer loslaten. Zodra ze buiten staan, ben ik ervan af. Bovendien, wat moet ik nou met duizend stoeltjes?”
Tijdens de opening van haar expositie in het Cultuurhuis in Krimpen aan de Lek op vrijdag 8 maart zal Ina de eerste stoeltjes ‘weggeven’.
www.inahoeneveld.blogspot.com
Floris Bakker
Zie ook: http://www.hetkontakt.nl/lek-en-ijssel/nieuws/%E2%80%98zoveel-mensen-zoveel-verschillende-stoelen
27 Februari 2013 | 10.24
Het Kontakt, Lek en IJssel editie
‘Zoveel mensen, zoveel verschillende stoelen’
Ina Hoeneveld.
De teller staat inmiddels op zo’n 700 stoelen, variërend van twee tot vijftig centimeter groot. “Gelukkig heb ik een aardige oven hier in m’n atelier”, vertelt Ina tijdens het boetseren van weer een nieuwe serie stoeltjes. “Daar kunnen er zo’n 60 tot 80 per keer in. Het bakken duurt dan nog zo’n 8 á 9 uur. En wil ik ze glazuren, dan moeten ze nogmaals de oven in.”
Zo’n anderhalf jaar geleden begon de Lekkerkerkse met haar project. Ina dacht toen nog aan honderd stoeltjes, “maar dat waren er toch wel erg weinig. Als je ze dan buiten zet, zijn ze zo weg.” Nadat ze het project even stil had gezet, besloot ze het begin dit jaar weer op te pakken. In maart hoopt haar werk af te ronden en krijgen alle stoeltjes een plekje ergens in de Krimpenerwaard.
Wie er eentje tegenkomt, mag ‘m verplaatsen of mee naar huis nemen. “Het is gratis kunst”, grapt Ina. “Ze zijn uniek, want geen twee stoeltjes zijn hetzelfde. Ik stel het wel op prijs als de vinder een foto maakt van de stoel in zijn nieuwe omgeving en naar het atelier (info@atelierlokaal.nl) stuurt. Deze foto zet ik dan weer op m’n blog.”
Symbool
Voor Ina is de stoel een terugkerend thema in haar werk. Of het nu gaat om haar schilderijen of haar ruimtelijk werk: altijd weer zijn er enkele stoelen of hele groepen zien. “De stoel staat symbool voor een persoon, een mens”, legt Ina uit. “Voor mij als kunstenaar is het een ideaal stuk om mee te werken omdat je ze menselijke eigenschappen kunt geven. Je kunt een stoel nieuwsgierig maken, bedeesd, korte poten geven of juist lange, maar hij blijft altijd herkenbaar als stoel.” Voorlopig blijft de stoel nog wel een rol spelen in haar werk, want: “zoveel mensen, zoveel verschillende stoelen.” Waar ze haar duizend stoeltjes precies neer gaat zetten, wil Ina niet zeggen. “Ga er maar vanuit dat ze overal in de Krimpenerwaard te vinden zullen zijn.” Ook daar schuilt weer een symboliek achter. “Ik ben vijftien jaar geleden begonnen met mijn Atelier Lokaal. Ik had toen vooral cursisten uit Lekkerkerk en Krimpen aan de Lek, maar inmiddels komen ze uit heel de Krimpenerwaard.”
Sneuvelen
Na lang aandringen wil ze één plek wel verklappen. “Bij de entree van Lekkerkerk staat een kunstwerk waar ik wel wat stoeltjes op wil zetten.” Bang dat haar stoeltjes massaal zullen sneuvelen in de buitenlucht is Ina niet. “Ze zijn gebakken en kunnen wel wat hebben hoor. Alleen vorst is funest. Er zullen hier en daar best wel wat stoeltjes kapot gaan, maar dat hoort er nou eenmaal bij. Voor mij als kunstenaar is het een proces van maken en weer loslaten. Zodra ze buiten staan, ben ik ervan af. Bovendien, wat moet ik nou met duizend stoeltjes?”
Tijdens de opening van haar expositie in het Cultuurhuis in Krimpen aan de Lek op vrijdag 8 maart zal Ina de eerste stoeltjes ‘weggeven’.
www.inahoeneveld.blogspot.com
Floris Bakker
Zie ook: http://www.hetkontakt.nl/lek-en-ijssel/nieuws/%E2%80%98zoveel-mensen-zoveel-verschillende-stoelen
RTV Rijnmond: Duizend stoeltjes in de Krimpenerwaard 21-02-2013 | 22:51
De duizend stoelen van klei worden vanaf maart uitgezet in de Krimpenerwaard. Op het blog van Ina is het proces te volgen: inahoeneveld.blogspot.com.
De Lekkerkerkse kunstenares stelt het wel op prijs wanneer een foto van de stoel in zijn nieuwe omgeving wordt gestuurd naar het atelier (info@atelierlokaal.nl). Deze foto zal voor iedereen weer te zien zijn op haar blog.
http://www.youtube.com/watch?v=lLa_fG-ZEqk
Gepubliceerd op 21 feb 2013
Voor wie op de hoogte is van de
kunst van Ina Hoeneveld weet dat de stoel een terugkerend thema is.
Zowel schilderijen als ruimtelijk werk laten enkele stoelen of hele
groepen zien. Na het schilderen van grote groepen stoelen is Ina nu aan
een nieuwe uitdaging begonnen: duizend stoelen van klei, variërend van
twee tot vijftig centimeter hoog. Ina Hoeveveld: "Niet om op te gaan
zitten. Maar om je in verbeelding mee te laten nemen naar herkenbare
situaties. Of dit nu een relatie is of het wachten op de bus met een
groep onbekenden bij de halte. De stoel staat symbool voor een persoon,
een mens. Zoveel mensen zoveel verschillende stoelen." De duizend
stoelen van klei krijgen vanaf maart stuk voor stuk een plekje buiten in
de Krimpenerwaard. Op het blog van Ina is het proces van maken en
loslaten te volgen: inahoeneveld.blogspot.com.
"Mocht je een stoeltje vanaf maart tegenkomen, ben je vrij om deze te verplaatsen, of in je eigen leefomgeving te zetten." Om deze verandering te kunnen volgen, stelt de Lekkerkerkse kunstenares het wel op prijs wanneer een foto van de stoel in zijn nieuwe omgeving wordt gestuurd naar het atelier (info@atelierlokaal.nl). Deze foto zal voor iedereen weer te zien zijn op haar blog. Om het hele proces van stoelen schetsen, schilderen, boetseren, haken, bouwen te zien exposeert Ina in maart en april in het Cultuurhuis van Krimpen aan de Lek. Ook workshops voor kinderen staan in de planning.
"Mocht je een stoeltje vanaf maart tegenkomen, ben je vrij om deze te verplaatsen, of in je eigen leefomgeving te zetten." Om deze verandering te kunnen volgen, stelt de Lekkerkerkse kunstenares het wel op prijs wanneer een foto van de stoel in zijn nieuwe omgeving wordt gestuurd naar het atelier (info@atelierlokaal.nl). Deze foto zal voor iedereen weer te zien zijn op haar blog. Om het hele proces van stoelen schetsen, schilderen, boetseren, haken, bouwen te zien exposeert Ina in maart en april in het Cultuurhuis van Krimpen aan de Lek. Ook workshops voor kinderen staan in de planning.
zie ook: http://www.rijnmond.nl/nieuws/21-02-2013/duizend-stoeltjes-de-krimpenerwaard
26 februari 2013
Nederlek Nieuws
tekst en foto van Anneke Meinema
Zie ook: http://issuu.com/nederleknieuws/docs/nn1263
26 februari 2013
Nederlek Nieuws
tekst en foto van Anneke Meinema
Zie ook: http://issuu.com/nederleknieuws/docs/nn1263
Geen opmerkingen:
Een reactie posten